Gister zijn we van Bluff (bij Invercargill) naar Dunedin gereden. Invercargill leek vanuit de auto een leuke stad, maar viel een beetje tegen toen we door de hoofdstraat liepen. Dan maar snel door naar Dunedin. Onderweg zijn we nog gestopt om een mooie blauwe baai op de foto te zetten. Het blijft mooi…
Dunedin is voor mij de hoofdstad van Bierland… Hier zit de Speight’s brouwerij en hier komt ook mijn baas vandaan. We zitten op een kleine schattige camping met achter ons een beekje die best veel herrie maakt, als ik vannacht maar niet vijf keer hoef te plassen…
Vanochtend zijn we van de camping naar het centrum gelopen, een goede 35 minuten lopen, maar na die wandeling van laatst is dit natuurlijk appeltje-eitje! Als eerste staat een tour door de stad op het programma. We zijn de enige in deze bus, dus het is praktisch een privé-tour. De lucht is behoorlijk grijs, maar we houden het aardig lang droog, later begint het wat te miezeren. We krijgen heel wat informatie en gaan er af en toe uit voor een mooi uitzicht en een foto. Natuurlijk begon het precies te regenen toen we weer afgezet werden in het centrum… Eerst maar lunch gehaald bij Subway (heerlijk!) en daarna één van de kerkjes in waar we ’s morgens informatie over hebben gekregen. Helaas hield de regen niet echt op, dus moesten we ons ‘binnen’ vermaken. We zijn naar het station gelopen om nog wat foto’s te maken, hier schijnt ook een ‘Sports Hall of Fame’ te zijn, maar die was al dicht. Jammer, ik wilde zien of mijn baas Arran erbij stond. Misschien een ander museum, maar die werd net verbouwd dus die was ook dicht. Om 7 uur vanavond hebben we een rondleiding bij de brouwerij, dus we hebben ook niet alle tijd van de wereld om wat te doen. Uiteindelijk zijn we bij het Speight’s Ale House naast de brouwerij bij het vuurtje gaan zitten, even opwarmen aan een koppie bakkie! Pa & Ma zijn nog wat gaan lopen, maar ik vond het welletjes en ben lekker bij het vuurtje blijven zitten met een kopje thee.
En dan de tour door de Speight’s brouwerij! Ik heb er zin in! Het was erg leuk om de geschiedenis van Speight’s te zien en te horen, er werd veel uitgelegd tot aan het maken van de vaten aan toe! Natuurlijk werd er ook wat verteld over de ingrediënten en de volgorde waarin ze toegevoegd werden. De tour-guide was best een grapjas en gooide er af en toe een grapje doorheen. Aan het einde van de tour mocht je zelf wat tappen en proeven. Dat tappen doe ik natuurlijk dagelijks, dus da’s niet zo’n probleem voor mij, maar ik ben niet echt een bierdrinker, dus ik kon nu wel even proeven zonder dat er tien collega’s met vragende blik naast mij staan! Misschien dat ik in de toekomst wel af en toe een biertje drink op mijn werk.
wordt wel wat met dat bier hoor!