Weer in Nederland

Zo. Weer thuis… Een dagje later dan gepland en tegelijker tijd een paar weken eerder.

Vrijdag de 9e wederom afscheid genomen van iedereen en in Hamilton op de bus gestapt. Op het vliegveld nog de tweede helft van een rugby wedstrijd gekeken tussen het inchecken en de douane. Daarna door het hele circus en naar de gate. Helaas voor mij en de andere mensen die naar Japan wilde, werd er om 23:30 omgeroepen dat er ‘een technisch mankement’ was en mijn vlucht gecanceld werd (30 minuten voor vertrek). Er werden wat dingen uitgelegd en we zouden de volgende ochtend om 6.45 vertrekken en in de tussentijd in een hotel ondergebracht worden. Wel service, maar eer ik weer helemaal door de douane was (weer een stempel in mijn paspoort…) en in dat hotel was, was het al 1 uur ’s morgens en ik werd om 4 uur alweer opgehaald om weer op tijd te zijn voor het inchecken. Voor de zekerheid ga ik maar niet slapen. Gelukkig wordt de aansluiting voor mijn vlucht vanuit Japan naar Nederland door een gespecialiseerd bedrijf geregeld.

De vlucht van Auckland naar Osaka is ongeveer 11 uur, maar de service van New Zealand Air is erg goed en het filmaanbod maakt mijn 11 uur wel vol. En na een nacht wakker blijven heb ik ook nog een dutje kunnen doen. Bij aankomst in Japan weer in een rij gestaan bij de International Desk om te zien wanneer de volgende vlucht naar Nederland zou gaan en daar bleek dat er maar 1 per dag gaat… Dus ook hier weer door de douane, formulieren invullen en met al mijn spullen zeulen. Ik werd weer naar een hotel gebracht en dit keer voor langer dan een paar uur. Ik kreeg ook gratis een maaltijd ’s avonds en ontbijt ’s morgens. Helaas duurde het nog anderhalf uur voor buffet open ging, dus eerst maar even relaxen in bad. En met ‘bad’ bedoel ik een klein vierkant bad waar je alleen opgevouwen in kan, maar ik heb hier een eigen badkamer en ik hoef niks te delen met 4 anderen, dus mij hoor je niet klagen! Het bad was lekker warm en ik vond het zo ontspannen dat ik bijna in slaap viel, zelfs met mijn knieën in mijn nek… Na de maaltijd ben ik gaan slapen (19:00 uur), ik was wel toe aan een goede (lange) nacht.

De volgende ochtend om 8:00 weer opgehaald en naar het vliegveld. Ik moet zeggen dat Japanners erg vriendelijke mensen zijn, veel respect hebben voor iedereen en erg behulpzaam zijn. Het vliegveld vond ik redelijk onoverzichtelijk, maar gelukkig ben ik eruit gekomen en was ik ruim op tijd voor de vlucht naar Amsterdam, naar huis. Tijdens de vlucht riep de piloot nog om dat we boven een bekend gebergte van Japan vlogen en het zag er inderdaad erg mooi uit met al die besneeuwde bergen. Deze vlucht was ook 11 uur, maar de hele ‘KLM experience’ viel erg tegen, ik vond de Nederlandse stewardessen erg arrogant (De Japanse dames waren erg vriendelijk) en KLM viel eigenlijk gewoon tegen, misschien had ik er meer van verwacht… Hopelijk besluit New Zealand Air in de toekomst te vliegen op Amsterdam…

De piloot riep om dat we Nederland naderden, uit noordelijke richting kwamen en over Lelystad naar Amsterdam vlogen. En inderdaad, toen ik uit mijn raampje keek, herkende ik de Hollandse Hout onder ons… Verder veel weilanden gezien, een enkele molen en veel water. Best vreemd om dit alles weer te zien, na 16 maanden hele andere landschappen…

Op Schiphol werd ik onthaald door een heel ontvangstcomité: mijn ouders, broers met spandoek, kleine neefje, opa & oma en tante! Jason herkende mij natuurlijk niet meer, de laatste keer dat ik hem zag was hij vier maanden, nu is hij bijna 2 jaar! Maar na wat eten en stoeien later, was hij mijn beste vriend!

Ik ben weer thuis, vanavond lekker weer in mijn eigen bed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Sidebar

Blog

Archief