De Blues

Zo, gister ben ik weer aangekomen in Nieuw Zeeland. Het voelde weer zo vertrouwd! Het was ruim twee uur vliegen en ze hadden een aantal tv series die je kon kijken en ook een documentaire over Rugby in Nieuw Zeeland, ik hoefde dus niet lang na te denken wat ik zou kijken! Het begon met de Haka en de All Blacks en verschillende grote namen kwamen aan het woord, ook Kees Meeuws, en dan te bedenken dat ik met hem heb zitten kletsen… Na de landing zag ik uit het raampje het woord Auckland verlicht en groot langskomen en opeens voelde ik de tranen branden. Er werd omgeroepen dat iedereen moest blijven zitten en dat er ambulance personeel zou komen, blijkbaar was er een oudere man in het vliegtuig onwel geworden. Al met al duurde het ongeveer een half uur voordat we het vliegtuig uit mochten. Dat gaf mij de tijd om mezelf weer bij elkaar te rapen en tot mezelf te komen, maar toen kwam ik langs die grote maori welkomspoort en toen begon ik weer… Bij de douane en customs hoefde ik niet te wachten en was gelijk aan de beurt, ik was alleen wel een beetje bezorgd dat ze moeilijk zouden doen vanwege her feit dat ik uit Nederland kwam en nu waarschijnlijk ook rode ogen had, wij Nederlanders hebben ten slotte een reputatie… Maar het was geen probleem en ik kon zo doorlopen naar de ontvangsthal waar Jenna op mij zat te wachten. En je raadt het al… Ik begon weer te janken…

Toen we Hamilton binnen reden was Speight’s nog open dus we zijn naar binnen gegaan voor een biertje en het was zo gaaf om al die gezichten te zien, ik had niemand anders verteld dat ik weer terug zou komen, dus niemand had mij hier verwacht! Zo gaaf!! We hebben een biertje gedaan en wat herinneringen opgehaald.

Er werd al wat gespeculeerd over de wedstrijd van vandaag, de Chiefs (Hamilton) tegen de Blues (Auckland), en sinds de Chiefs een nieuwe speler hebben, Sonny Bill Williams, zijn ze heel wat populairder. Sonny Bill speelt ook voor de All Blacks en is gezegend met een hemels lichaam en een knap gezicht dus een goede publiekstrekker. Tijdens één van de wk wedstrijden scheurde er een mouw van zijn shirt af en moest hij van shirt wisselen, de volgende dag stonden de kranten vol met een half naakte Sonny Bill. De foto’s hangen nu nog steeds in de kastjes hier… De Blues hebben enkele van mijn favoriete All Blacks; Piri Weepu, Jerome Kaino en Ma’a Nanu. Iedereen zei dat Phil goede kaarten had voor deze wedstrijd en Wendy (grootste Sonny Bill fan die ik ken) zou kijken of ze die kaartjes in handen kon krijgen en wij samen naar de wedstrijd konden.

En we hadden geluk! Wendy kwam naar mij toe met 2 kaartjes in haar hand, whoohooo!! Ik had met goede hoop mijn grote camera in mijn tas gestopt voordat ik hier heen ging, en dat bleek een goede zet =D. Ik heb geprobeerd wat close up foto’s te maken van Piri, Jerome en Sonny Bill, maar ik zat best ver weg… Het voelde echt onwijs goed en vertrouwd om weer in de pub en bij een rugby wedstrijd te zijn, heerlijk!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Sidebar

Blog

Archief